Zonder handen geen zorg. Kies voor echte oplossingen!
Als je ziek bent, of als iemand van wie je houdt zorg nodig heeft, wil je maar één ding: dat er iemand is. Liefdevolle handen aan het bed. Tijd, aandacht, goede zorg. We willen dat allemaal, en terecht. Maar dan moeten we ook durven werken aan out-of-the-box oplossingen die dat in de toekomst mogelijk maken.
Het tekort aan zorgpersoneel is alarmerend. De komende tien jaar loopt dat tekort op tot meer dan 265.000 mensen. We proberen van alles: meer opleiden, minder bureaucratie, technologische innovatie. Maar zelfs als dat allemaal lukt, blijft het gat groot. En ondertussen nemen de wachtlijsten toe. Verpleegkundigen werken zich uit de naad om de kwaliteit en veiligheid voor de patiënt te waarborgen. Maar de rek is eruit.
Strategisch adviseur Gert-Jan Segers: “Juist daarom is het zo pijnlijk dat een aanvullende oplossing, namelijk de inzet van internationale zorgprofessionals, bij voorbaat terzijde wordt geschoven. Vanuit de zorgsector worden terechte en begrijpelijke zorgen gedeeld: over taal, over diploma’s, over huisvesting en over de zorgcapaciteit in het land van herkomst. Die zorgen verdienen erkenning. Maar ze zijn geen reden om deze route volledig af te wijzen. We kunnen onszelf niet meer permitteren om oplossingen uit te sluiten.
Want het zijn stuk voor stuk kwesties die oplosbaar zijn. Andere landen zoals Duitsland, België en het Verenigd Koninkrijk laten al jaren zien dat het kan én met grote tevredenheid. Het is dus niet zo dat we hier het wiel opnieuw gaan uitvinden.
Raymond Puts, CEO OTTO Holding:
"Niemand zegt dat dit de enige oplossing is. Maar het is wel een deel van de oplossing. En wie dat nu afwijst zonder serieus alternatief, accepteert in feite dat patiënten moeten wachten.
Toch lijkt er iets anders te spelen. Alsof we liever vasthouden aan het idee dat de zorg een nationale uitzondering moet zijn. Maar waarom eigenlijk? Andere sectoren draaien al jaren op internationale arbeid. Wat als supermarkten straks leeg zijn omdat distributiepersoneel er niet is? Of je pakketje maanden op zich laat wachten? Wat als de verbouwing van je huis stilvalt omdat er geen vakmensen meer zijn? Vinden we het dan ook acceptabel dat bestuurders zeggen: “Ja, het was te lastig om huisvesting en inburgering te regelen”? Waarom zouden we dat in de zorg, die letterlijk van levensbelang is, wél accepteren?
Raymond Puts, CEO OTTO Holding: “Niemand zegt dat dit de enige oplossing is. Maar het is wel een deel van de oplossing. En wie dat nu afwijst zonder serieus alternatief, accepteert in feite dat patiënten moeten wachten. Dat personeel overbelast raakt. Dat mantelzorgers opbranden. Dat is geen principiële keuze, dat is een stille aanvaarding van achteruitgang.”
Laten we eerlijk zijn. We hebben mensen nodig. Goede opgeleide mensen, die Nederlands spreken, in vaste dienst van het ziekenhuis en die goed begeleid kunnen worden. Laten we met elkaar een stap vooruitzetten. In het belang van patiënten, zorgmedewerkers en de rest van ons land. We kunnen ook dit probleem samen oplossen als we maar durven te kiezen!
Nederlands
